2013 yılında çok fazla kişiyi, sanatçıyı sonsuzluğa uğurladık biz. Bu sayı o kadar fazla ki çoğu haber sitesine konu bile oldu. Bakınız 1 – 2 – 3 Usta gazeteci M.Ali Birand mı dersiniz, dünyaca ünlü ressam Burhan Doğançay mı dersiniz bir yaprak dökümüydü sanat camiası için 2013.
Ferdi Özbeğen dahil niceleri aramızdan uçup gitti 2013’te..
Bir de 2007′yi hatırlarım bu şekilde. İsmail Cem, Hrant Dink, Erdal İnönü ve Barış Akarsu. 2007 de bizim için bir yaprak dökümüydü. Bu sebepten 2007 ve 2013 hep ayrı kalacaktır benim için. Gencecik olup mesleğinin zirvesindeyken talihsiz bir kazaya kurban giden Barış Akarsu’ya ise ayrı üzülmüşümdür hep. Dünya görüşümün benzediğindendir belki.
Bir de belgeseli var…
Hayko Cepkin gibi Türk piyasasında brutal vokal yapabilen birkaç kişiden biri olan Barış Akarsu’nun ilk çıkış albümü Islak Islak‘ın albüm yönetmenliğini ve aranjörlüğünü Serdar Öztop‘un yapması da hem Serdar Öztop gibi oldukça sağlam bir ismin bu çocuğa ne kadar güvendiğinin hem de albümün kalitesinin teminatı gibiydi.
Barış Akarsu içinse Ezginin Günlüğü çok önemliydi. Yaşasaydı 2014′te 10. yılını kutlayacak olan Barış Akarsu, Ezginin Günlüğü’nün 25. sanat yılı için yapılan ”Çeyrek” albümünde söylediği ”Leyla” onun stüdyoya son girişi olacaktı. Çünkü bir rüzgar alıp götürüp savuracaktı onu sonsuzluğa…
Yorum Yazın